Kaplica w Jędryniach p.w. Matki Boskiej Fatimskiej

Jędrynie to mała wieś położona w gminie Strzelce Opolskie, powiat strzelecki, województwie opolskim. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1528 r. Wieś należała do różnych rodów ? Nawoy, Tenczin, Strachwitz. Do 1945 r. wieś administracyjnie należała do Rozmierki. Po 1945 r. otrzymała status sołectwa. Obecnie we wsi mieszka 120 osób.

Wierni z Jędryń od zawsze należeli do parafii Rozmierz. Pierwsza próba wybudowania kaplicy miała miejsce w latach 30-tych XX wieku. Powstał nawet projekt kaplicy, którego autorem był Nikolaus Mika (1900 ? 1945). Jednak pomysł nie doczekał się realizacji.

Ponowna próba wybudowania kaplicy powstała po wybudowaniu kościoła w Rozmierce w latach 1981 ? 1982. Z inicjatywy mieszkańców i sołtysa Jędryń Józefa Raitora (1939 ? 2008) powstał Społeczny Komitet Budowy Świątyni w składzie: Józef Raitor (1939 ? 2008), Paweł Dambiec (1920 ? 2002), Adela Lazarek, Franciszek Kachel (1936 ? 1991), Antoni Piontek i Paweł Pakosz (1932 ? 1988). Ówczesnym proboszczem Rozmierzy był ks. Emanuel Gerhard Kostka (1927 ? 2007).

Kaplica została zaprojektowana przez architektów inż. Kordiana Morawskiego i Bernarda Skoczykłody. Projekt świątyni powstał już na jesień 1982 r., lecz w kwietniu 1983 r. został zmieniony. Kierownikiem budowy był Stefan Piechaczek (1931 ? 1991). Budowę kaplicy rozpoczęto 17 maja 1983 roku, bez zezwolenia budowlanego. Mury kaplicy zostały bardzo szybko postawione.
Już 21 czerwca 1983 r. został poświęcony kamień węgielny na Górze św. Anny podczas nieszporów z udziałem papieża Jana Pawła II. Kamień węgielny przygotował zakład kamieniarski z Gąsiorowic od Knapika. Pielgrzymka z kamieniem węgielnym odbywała się w dwóch etapach, najpierw samochodem, a potem pieszo od Szymiszowa niesiony przez Łucję i brata Franciszka Kachel, Józefa Raitora i Antoniego Piontka na Górę św. Anny, gdzie dostarczono go przed ołtarz i poświęcił go papież Jan Paweł II (1920 ? 2005).

Na jesień 1983 r. świątynia była gotowa. Działka pod budowę ofiarowała Maria Gawlik (1899 ? 1984), którą przepisano 3 listopada 1983 r. O pozwolenie na budowę świątyni rozpoczęto 5 listopada 1983 r. i już 17 listopada 1983 r. pozwolenie kontynuowania budowy wydał Naczelnik Miasta i Gminy Strzelce Opolskie Rudolf Bomba.
Mury kaplicy stawiało sześć murarzy pod kierownictwem Antoniego Piontka. Wierzbę dachową wykonali cieśle ? Józef Raitor (1939 ? 2008) i Franciszek Kachel (1936 ? 1991), Jan Ber (1928 ? 2004) z powierzonego materiału wykonał drzwi i okna do kaplicy. Zakład cykliniarski z Nakła wykonał boazerię, zakład stolarski Kusidły z Rozmierki wykonał ławki. Inne elementy kamienne wykonał zakład kamieniarski Knapika. Wyłożone kamienie wapienne przywieziono z Dolnej. Tabernakulum zostało wykonane w zakładzie ?Pionier ? Agromet? w Strzelcach Opolskich przez Jerzego Freya. Dzwon został wykonany w hucie ?Małapanew? w Ozimku pod nadzorem Alojzego Gerlicha (1938 ? 1999). Wnętrze kaplicy wykonał w 1984 r. malarz artysta z Zabrza ? Tadeusz Kostrz.

Kaplica poświęcona została 13 maja 1984 r. przez bp. Antoniego Adamiuka (1913 ? 2000) z udziałem licznych gości i wiernych z parafii Rozmierz. Kaplica została wybudowana w systemie społecznym przy wielkim zaangażowaniu prawie wszystkich mieszkańców Jędryń, także pomagali wierni z parafii Rozmierz.

W 2009 r. odbyła się uroczystość 25 ? lecia poświęcenia kaplicy. Gościem specjalnym był ks. Józef Szklorz, który ukoronował Matkę Boską Fatimską znajdującą się w kaplicy. Ks. Józef Szklorz specjalnie przywiózł poświęconą koronę z Fatimy, gdzie od wielu lat pielgrzymuje z wiernymi.

Dnia 9 listopada 2009 r. poświęcono i odsłonięto pamiątkową tablicę z nazwiskami i imiona poległych, zaginionych i zmarłych w czasie wojen, terroru i bezprawia. Poświęcenia i odprawienie mszy św. za wszystkich zmarłych odprawił ks. proboszcz Andrzej Kowolik. Następnie odbyło się spotkanie w świetlicy wiejskiej. W czasie poczęstunku mieszkańcy wspominali swoich krewnych i znajomych z tamtych lat.

Od początku powstania kaplicy dzwonnikiem jest Deja Emila oraz syn Hubert Deja który jest także kościelnym. Przez krótki czas na początku kościelnym był też wielki społecznik wsi Paweł Dambiec.

Jest to jednonawowa świątynia z dachem spadzistym z zakrystią przy prezbiterium o 12 m. długości, 7 m. szerokości i 9,60 m. wysokości (bez krzyża), o powierzchni około 100 m2 i kubaturze 378 m3.

Ta krótka historia kaplicy spisana jest dla upamiętnienia wszystkich żyjących i zmarłych budowniczych i fundatorów naszej pięknej małej świątyni. Tych, którzy włożyli wiele wysiłku i serca, by powstała ona w naszej małej wsi.

Opracował: Piotr Smykała
Zdjęcia: Piotr Smykała